more pixie!

pixie!

Ons poppetje

Op een of andere manier had ik altijd de datum 11 juli in mijn hoofd als de geboortedag van mijn dochter en misschien is dat toeval of misschien heb ik het op een of ander manier opgewekt.
Maandagavond zijn mijn ouders veilig in Sydney aangekomen en dinsdag hebben we lekker rondgehangen en koffie gedronken en bijgekletst. 's Avonds had Lucian een optreden en daar zijn we naar gaan kijken alhoewel al dat gesjouw wel zwaar was voor mij met m'n dikke enkels en extra gewicht!
Rond vier uur 's nachts werd ik de hele tijd wakker maar ik besefte niet echt waarom, totdat het tot me doordrong dat ik pijn had iedere paar minuten....weeen dus.
Ze werden al snel een beetje erger en iets voor zessen hebben we het ziekenhuis gebeld, zij zeiden dat het nog te vroeg was en dat de weeen veelste kort en onregelmatig waren voor 'echte' weeen en dat ik maar in bad moest gaan zitten. Dus dat heb ik gedaan maar langzaam werden de contracties toch echt regelmatig en pijnvol. Iets voor negenen braken mijn vliezen een beetje en hebben we weer gebeld en we konden meteen langskomen. Dus Luc en ik in de auto hupsakeetje naar het ziekenhuis, daar aangekomen werd er een beetje argwanend naar mij gekeken omdat ik er nog iets te vrolijk bij zat maar na een onderzoekje bleek dat ik al 5 cm ontsluiting had! We werden een kraamkamer binnengeleid en nog geen vijf minuten later braken mijn vliezen echt. Daarna waren de weeen niet meer om te lachen....Ik zal jullie de details besparen alhoewel ik ontzettend geluk heb gehad want vier uur na het breken van mijn vliezen zwom Pixie Jacqueline McGuiness naar ons toe in het bad en werd ik officieel een mama.
Gisteravond zijn we eindelijk thuisgekomen uit het ziekenhuis en nu zijn we lekker met z'n drietjes en dat is reuze gezellig!
Dus vanaf hier start ook een nieuwe reeks avonturen, de avonturen van ons kleine poppetje en mij als haar moeder.
Kan het nog steeds niet geloven!!!!!!!!!

tik tik tik

De klok tikt langzaam door, nog geen baby in zicht. Maar het goede nieuws is dat ze wel gedraaid is en nu met hoofd richting uitgang ligt om het geheel wat makkelijker te maken.
Af en toe heb ik wat rare steken en pijntjes, maar nog niets dat op echte weeen lijkt. Dus we wachten af.
Afgelopen zondag was onze 'babyshower' en dat was echt superleuk. Er waren echt 20 mensen ofzo en ze hadden gezamenlijk allemaal kado's gekocht om ons leven met baby makkelijker te maken. Onze Franse vriendin Anouk had gekookt voor een heel weeshuis en ik denk dat zij voor de rest van de week nog moussaka eet...
In de tuin had men een kampvuur gemaakt om warm te blijven. En een van onze vrienden kwam met het briljante idee om een tijdcapsule te maken, alle gasten hebben een boodschap geschreven en die geven we dan aan onze dochter als ze 18 wordt! Nederlandse inzendingen daarvoor zijn van harte welkom!
Uiteindelijk waren alle gasten dronken behalve lucian en ik, maar onze tijd komt wel weer, over 10 jaar ofzo.
tot zover.