Ik ben heeeel dik

en ik ben heeeeel groot

motten

Ik moet de hele tijd aan mijn neefje en nichtje denken omdat er een mottenplaag gaande is in Sydney, vind u dat een rare parallel? Nou ik zal het uitleggen. Miljoenen motten zijn neergestreken in en rond Sydney en als je per ongeluk een raampje open laat staan en een lampje aanlaat heb je zo een hele familie rondfladderen in je huiskamer. De hele dat door zie ik motten en dat doet mij aan een oh zo bekend liedje denken van de helaas overleden Doris. 'Er zaten twee motten in mijn ouwe jas, en die twee motten die wonen er pas...lalala...haar noem ik Charlotte en hem noem ik Bas, die dotten van motten in mijn ouwe jas!'
En zo kom ik dan bij mijn neefje en nichtje terecht....het kan ook zijn dat ik langzaam doordraai en rare patronen begin te herkennen in dagelijkse dingen en er uiteindelijk achterkom dat alles een grote samenzwering is en dat de aarde helemaal niet rond is en ik eigenlijk maar 100 km bij Nederland vandaan ben.......
Dussssssssss genoeg onzin.
Alles is hier goed en vandaag is het feest, want de kleine meid is precies 3 maanden oud! Het interesseert haar niet zoveel, zij is meer bezig met dingen onderzoeken zoals haar eigen tenen en vind het ontzettend vermakelijk als papa of mama iets eten of drinken, want dat is toch zoooo raar!
Omdat wij vinden dat ze de aller aller allermooiste baby ter wereld is maken wij zoveel mogelijk foto's van mooie kodak-momentjes. En bij deze plaats ik er weer een paar op mijn blog. En oja Elaine vind het leuk als mensen reageren op mijn blog, want dan heb ik in ieder geval het idee dat tenminste iemand het leest...
Veel kijkplezier!