Sinterklaas is aangekomen! en ik kan heel eventjes staan!

regen

Het regent het regent de pannetjes worden nat! Al bijna een week regent het in Sydney. Niet de hele dag maar af en toe een flinke bui. En voor het eerst in mijn leven vind ik het niet erg! Ten eerste doet het mij aan nederland denken, ten tweede is het lekker koel voor de verandering en ten derde zorgt het voor aanvulling van ons drinkwater. Iedereen is erg blij met de neerslag, want als het nu niet valt dan valt er helemaal niets meer voor de komende maanden. Het enige nare is dat spinnen regen niet zo leuk vinden en komen schuilen in ons huis. Langpootspinnen vind ik niet zo erg, die negeer ik, maar vorige week stond ik opeens oog in 8 ogen met een Huntsman die mij zat aan te staren vanaf een hoek van de kamer. Gelukkig was Luc thuis om mij te redden want ik kreeg een paniekaanval en liep rond te springen als een caffeine-verslaafde gazelle...Nu zit hij in onze stofzuiger...
Nog vier en een halve week voordat wij aan ons camper-avontuur beginnen en we hebben er zin in! Het leek de hele tijd heel ver weg maar nu is het opeens al bijna! We rijden eerst naar Canberra en dan door de bergen naar Melbourne en daar blijven we een dag of 2-3. Daarna rijden we langs de kust terug naar boven en stoppen we bij toeristische plekjes en in Congo waar we vorig jaar zijn geweest. Ook brengen we een bezoekje aan Troy en Karen in Jervis Bay. Dat is een beetje ons plan, we zullen zien hoe het gaat lopen.
De husband is eindelijk in wat rustiger vaarwater terecht gekomen en heeft nu zelfs tijd om te slapen, wat een luxe. En samen genieten wij van onze kleine spruit die deze zondag alweer vier maanden oud is en bijna 7 kilo weegt. Mijn slappe flubberige wapperarmen veranderen langzaam in gespierde Arnold-Schwarznegger bundels....nou ja soort van.
Afgelopen dinsdag was het Melbourne Cup dag, de beroemde paardenrace van 2 minuten waar voor miljoenen dollars op vergokt wordt. Het is traditie om je helemaal op te doffen voor die dag met zwierige jurkjes en hoedjes en elkaar dan volledig onder de tafel te zuipen. Dat zat er niet in voor nieuwe mama's dus hadden we een lunch georganiseerd voor Moeder's groep zodat het toch nog een beetje een feestelijke dag was.
Hierboven een paar foto's, een foto van Armand en mij, bij mij op de bank. De andere van Pixie, de foto waar ze op haar buik ligt is gisteren genomen en dus het meest recent.