fotootjes

My buddy!!!

Op de dag dat Lucian en ik erachter kwamen dat we papa en mama zouden worden kwamen we er ook achter dat Lucian rond diezelfde tijd een broertje of zusje zou krijgen. Kirsten de vriendin van zijn vader was ook zwanger en in januari arriveerde zij in Sydney. Sinds die tijd hebben wij regelmatig thee gedronken in het Queen Victoria building of zijn we gaan shoppen, ondertussen natuurlijk druk discussierend over verschillende baartechnieken, braakneigingen en baby's toekomst. Deze week zouden wij samen naar Ikea gaan en naar de babyboulevard omdat zij over drie weken is uitgerekend.
Zaterdagmorgen kwam Andy eindelijk aan vanuit London want haar grootste angst was dat hij niet op tijd zou zijn voor de bevalling. Om zijn aankomst te vieren had Kirsty een etentje georganiseerd bij haar ouders thuis voor ons, lekker gezellig. Tijdens het koken kreeg ze opeens pijn in haar onderbuik en ik zei voor de grap: hahaha dat is een wee! Ja leuk hoor Elaine met haar grote mond, want twee uur later kwam de pijn terug met tussenpauzes van 3 minuten! De bevalling was opeens begonnen en wij waren er allemaal bij! Dus ben ik gaan timen, Andy heeft haar rug gemasseerd en haar zusje Alexia heeft vliegensvlug haar tas voor het ziekenhuis ingepakt want die stond nog niet eens klaar. Lucian en ik zijn op een gegeven moment naar huis gegaan en om half zes 's ochtends kreeg ik een smsje dat ze op weg naar het ziekenhuis waren. En toen na lang zwoegen is gistermiddag om 14.30 plaatselijke tijd haar zoon geboren! Hij heeft nog geen naam want dat zouden ze samen beslissen in de komende weken.....oeps....
Maar nu ben ik mijn maatje kwijt, mijn zwangere maatje is niet meer zwanger, met wie moet ik nu naar Ikea? en ik heb nog 8 weken te gaan! Neeeeeeee wat nu? Gelukkig beginnen mijn zwangerschapslessen snel en dan kunnen zij mijn boom der wijsheid zijn. En Kirsty wens ik alle geluk in de wereld toe met haar nieuwe zoon en haar nieuwe leven als mama. Ze heeft de bevalling overleefd, nu ik nog...

queensland

He he daar ben ik dan weer, eindelijk tijd voor een nieuwe blog! Vreemd idee dat ik alweer bijna vier weken terug ben in Oz, het gaat ook allemaal zo snel.
De rust is weergekeerd in Sydney na Anzac Day en het is weer illegaal om two-ups te spelen..helaas. Ik heb geen idee wat de volgende nationale feestdag is, misschien 9 juni de verjaardag van de Engelse koningin?
Onze trip naar Queensland was kort maar krachtig. We zouden in eerste instantie gaan rijden maar op het laatste moment zag ik dat toch niet zo zitten en zijn we met het vliegtuig gegaan. Na anderhalf uur vliegen waren we in Hervey Bay een paar honderd kilometer boven Brisbane vlakbij Fraser Island. Echt apart hoeveel warmer het daar is, dat scheelt echt meteen 8 graden ofzo. De luchtvochtigheid is daar ook heel hoog dus je krijgt meteen een drukkende deken over je heen als je het vliegtuig uit stapt. De bruiloft waar we heen gingen werd gehouden op Rainbow Beach, een van de laatste surfstranden van de oostkust. De bruiloft was heel mooi, we moesten allemaal om vroeg opstaan om precies om 5.45 op het strand te zijn voor een ceremonie in het ochtendgloren. Het was echt prachtig om de zon op te zien komen vanuit de zee! ben gewend dat hij in Nederland daar onder gaat. Na de ceremonie zijn Lucian en ik de zee in gedoken (lekker warm!) en daarna was er een ontbijtbuffet voor alle gasten. 's Middags zijn we op een dolfijnen cruise gegaan, ik was helemaal blij en gelukkig en toen bleken er helemaal geen dolfijnen te zijn....dat vond ik wel een beetje vaag...En 's avonds was er een diner met muziek en gezelligheid. En toen de volgende ochtend weer het vliegtuig in. Het vreemde was dat ik het terugvliegen naar Australie vanuit Nederland helemaal niet zo erg vond, maar nu dit korte vliegtripje naar Queensland vond ik vreselijk. Ik zat niet lekker en ik werd bijna claustrofobisch, gelukkig mag ik de komende 9 weken niet meer vliegen!
Met de kleine spruit gaat het nog steeds goed, zit nog steeds op de groeicurve en schopt nog steeds de hele dag. En we zijn de magische grens van 30 weken gepasseerd! Ik werk nog steeds 2 tot 3 dagen per week alhoewel ik nu toch wel merk dat het zwaar begint te worden. Ik waggel een beetje en zelfs een tochtje naar de supermarkt is al een hele missie. Voor de mensen die mijn buik groot vonden toen ik in Holland was, haal die buik voor de geest en verdubbel hem en dat is ongeveer hoe ik er nu uitzie. En ja ik zal snel een foto van die buik op deze website zetten.....