My buddy!!!

Op de dag dat Lucian en ik erachter kwamen dat we papa en mama zouden worden kwamen we er ook achter dat Lucian rond diezelfde tijd een broertje of zusje zou krijgen. Kirsten de vriendin van zijn vader was ook zwanger en in januari arriveerde zij in Sydney. Sinds die tijd hebben wij regelmatig thee gedronken in het Queen Victoria building of zijn we gaan shoppen, ondertussen natuurlijk druk discussierend over verschillende baartechnieken, braakneigingen en baby's toekomst. Deze week zouden wij samen naar Ikea gaan en naar de babyboulevard omdat zij over drie weken is uitgerekend.
Zaterdagmorgen kwam Andy eindelijk aan vanuit London want haar grootste angst was dat hij niet op tijd zou zijn voor de bevalling. Om zijn aankomst te vieren had Kirsty een etentje georganiseerd bij haar ouders thuis voor ons, lekker gezellig. Tijdens het koken kreeg ze opeens pijn in haar onderbuik en ik zei voor de grap: hahaha dat is een wee! Ja leuk hoor Elaine met haar grote mond, want twee uur later kwam de pijn terug met tussenpauzes van 3 minuten! De bevalling was opeens begonnen en wij waren er allemaal bij! Dus ben ik gaan timen, Andy heeft haar rug gemasseerd en haar zusje Alexia heeft vliegensvlug haar tas voor het ziekenhuis ingepakt want die stond nog niet eens klaar. Lucian en ik zijn op een gegeven moment naar huis gegaan en om half zes 's ochtends kreeg ik een smsje dat ze op weg naar het ziekenhuis waren. En toen na lang zwoegen is gistermiddag om 14.30 plaatselijke tijd haar zoon geboren! Hij heeft nog geen naam want dat zouden ze samen beslissen in de komende weken.....oeps....
Maar nu ben ik mijn maatje kwijt, mijn zwangere maatje is niet meer zwanger, met wie moet ik nu naar Ikea? en ik heb nog 8 weken te gaan! Neeeeeeee wat nu? Gelukkig beginnen mijn zwangerschapslessen snel en dan kunnen zij mijn boom der wijsheid zijn. En Kirsty wens ik alle geluk in de wereld toe met haar nieuwe zoon en haar nieuwe leven als mama. Ze heeft de bevalling overleefd, nu ik nog...