Angus

Iedere vrijdagavond en zondagmiddag is er live-muziek in de plaatselijke doch behoorlijke beroemde kroeg bij ons om de hoek. En zoals ik al wel eens heb verteld wordt daar altijd heftig geswingdanst. De ster van al die sessie's is Angus en zijn lieftallige echtgenote. Ze zwieren en hupsen over de dansvloer als jonge tieners, terwijl ze dat zeker niet meer zijn. Iedereen wil altijd het liefste met Angus dansen, omdat hij de beste leider is en onmogelijke danspasjes met je uithaalt. Al drie weken heb ik hem geobserveerd, dagdromend over een pas de deux met deze danser van Schotse afkomst (you gotta love the accent). En eindelijk heb ik vandeweek mijn moed bij elkaar geraapt en gevraagd of hij in zijn drukke dansschema misschien een plekje over had voor mij, en ja dat had hij. Hoera en daar ging ik, zwierend en zwaaiend. Dat is wel even andere koek dan een pas de Elaine of een pliétje. Hij was erg tevreden over mij draaitalent en hij heeft mij dan ook behoorlijk rond laten tollen. Bezweet en voldaan ben ik daarna weer teruggekeerd naar ons tafeltje. Sindsdien is het trouwens niet meer gelukt om Angus' zijn aandacht te trekken....helaas. Ik heb gisteren lekker weer eens gezwommen op Bondi Beach, wel bijna verdronken haha. De golven zijn zo hoog hier! en de onderstroom is zo sterk dat je bijna niet kan blijven staan! Maar wel lekker verfrissend. Zaterdag heb ik gepicknickt met Lucian's vrienden en daarna hebben ze mij meegenomen op kroegentocht door The Rocks, langs alle oude pubs van Sydney. Heel tof, ik heb er drie gezien en ze hadden alledrie iets speciaals, de eerste had een dakterras met uitzicht over het water en The Harbour Bridge, de tweede had zelfgebrouwd bier en de derde was lelijk maar wel officieel de oudste pub van Sydney.
Oja ik zou afgelopen vrijdag een uurtje gaan proefdraaien maar ze belden me dezelfde middag nog op dat ze al iemand hadden gevonden, ik vind het nog steeds een beetje vreemd omdat er nog altijd een briefje hangt dat ze mensen zoeken, maar ja, ik vind ze achteraf toch stom, lekker puh. Ik heb nu aankomende donderdag een sollicitatiegesprek bij een andere kledingzaak in Darling street. En zojuist liep ik weer langs het vreselijk populaire koffiehuisje en dit keer zat Kristin daar koffie te drinken met haar buurvrouw en dus heb ik ook maar effe een bakkie gedaan. En nee Robèrt het is niet Giacometti, het heet Poppy's en ze maken alles zelf! Nu blijkt dat Kristin's buurvrouw een zeer getalenteerde fotografe is en ik ben zo brutaal geweest om haar te vragen voor mijn portfolio, en dat wilde ze wel doen dus hoera hoera. Ennnnnnn toen ik weg wilde lopen zag ik dat ze bij Poppy's zelf dringend mensen nodig hebben, en nu heb ik morgen een gesprek met de eigenaar. Het meisje wat nu aan het werk was zei dat de kans groot is dat hij me aanneemt. Het zou zo fijn zijn, eindelijk weer centjes. Lucian is flatbroke, omdat hij drie optredens heeft gemist door zijn koortslip, dus we leven nu allebei van mijn geld. Maar morgen begint zijn Mothership-tour en dat levert weer geld op dus alles komt goed. Ik heb vanmorgen naar het 'nederlandse uurtje' op de radio geluisterd, er was geen zak aan, oude hollandse omaatjes die praten over cakemix enzo, maar ik was zo blij om nederlands te horen dat het me niets uitmaakte. De gevoelens lopen een beetje uiteen, de ene dag is alles fantastisch en tof en nieuw en de andere dag denk ik: god o god wat heb ik nou weer gedaan, ik wil naar huis. Maar dan zo'n dag als vandaag, 27 graden, blauwe lucht, misschien eindelijk werk...dat maakt alles weer goed. Maar ik wil toch even zeggen dat ik iedereen heel erg mis, en ik vind dat iedereen op vakantie naar Australië moet komen. En dan kan iedereen met Angus dansen!!!