Bosbranden en een stukje grot

fohn (met o umlaut)

Ga op zoek naar de dichtsbijzijnde fohn, stop de stekker in het stopcontact, zet hem aan en richt hem op jezelf. Dat is precies hoe het weer in Sydney op dit moment voelt. Bewolkt maar 38.4 graden vandaag met een warme wind. Niet om uit te houden, iedereen duikt de schaduw (nou ja soort van schaduw) in en alle supermarkten zijn extra vol omdat iedereen smoesjes verzint om naar binnen te gaan en zijn/haar hoofd in het vriesvak te stoppen. De bewolking kwam mede doordat de enorme rookwolk boven de Blue Mountains eindelijk Sydney heeft bereikt. Echt ongelofelijk dat de rook ons al heeft bereikt als je bedenkt dat de Blue Mountains hier anderhalf uur vandaan liggen en het vuur hier twee uur vandaan is. De hele dag ruikt het al naar haardvuur en overal liggen stukjes as die de wind heeft meegevoerd. 8000 hectare groot is de brand op dit moment en ze zijn nog steeds dag en nacht aan het blussen. Meer dan de helft van al die brandweermannen zijn vrijwilligers uit de omgeving die allemaal samenwerken om zoveel mogelijk huizen te redden. Gelukkig koelt het morgen af, vannacht was het 24 graden en dat is niet echt lekker als je probeert te slapen. Het was de warmste nacht sinds 1987. En? hoe koud is het in Nederland?

Jeeeeeeeeeej, afgelopen zondag zijn we weer naar de Blue Mountains geweest. We hebben geprobeerd om vroeg op pad te gaan, wat natuurlijk uiteindelijk pas half elf was.....oeps. Ik wilde heel graag naar de Jenolan Caves wat wel redelijk ver weg is. We hebben er bijna drie uur over gedaan om er te komen, vooral het laatste gedeelte was heel tof. Kleine slingerweggetjes en kangoeroe's langs de weg! Op de heenweg zijn we ook vlak langs de bosbranden gereden, we konden ze een beetje zien vanaf de weg en in de verte zag je helikopters heen en weer vliegen met water. En dagen lang hangt daar nu al een enorme rookwolk boven de Blue Mountains. Je kunt het net niet zien vanuit Sydney, maar het is echt een enorme wolk. Ik heb er wat foto's van gemaakt die zal ik snel proberen hierop te zetten. Dus na al die spanning en sensatie kwamen we eindelijk bij de Jenolan Caves aan, een van de oudste grotten ter wereld. Je rijd zelfs door een grot als je aankomt!
Ze hebben verschillende grotten allemaal met hun eigen verhaal. Zo hebben ze een grot helemaal belicht met verschillende kleuren die aan en uitgaan op de maat van muziek. En een grot waar je zelf door de modder doorheen moet klimmen. Wij hebben voor de Lucas Cave gekozen, dat is de grot die als eerste werd ontdekt in 1904. En die tevens ook de grootste 'kamers' heeft. Echt heel indrukwekkend, een van die kamers heet de 'Cathedral Chamber' en is echt immens groot. Vroeger hielden ze daarin op zondag diensten en tegenwoordig worden er concerten in gehouden omdat de akkoestiek zo goed is. Ook kun je hem afhuren voor je bruiloft! Ik heb daar nog even over nagedacht maar het lag een beetje buiten budget haha. Het duurde anderhalf uur om er doorheen te lopen, behoorlijk groot dus. Ik had nog wel een andere grot willen zien, maar helaas waren er geen rondleidingen meer. Buiten zaten er allemaal hagedissen en leguanen te bakken in de zon, ik heb geprobeerd een hagedis te vangen maar hij was te snel. Dus helaas nog steeds geen huisdier voor mij....

Zooo en opeens zijn we een weekje verder en heb ik nog steeds niets nieuws op mijn blog gezet! Heb het echt enorm druk gehad de afgelopen dagen, veel gewerkt en veel dingen geregeld. Het houd nooit op. Afgelopen zaterdag heb ik lekker de hele dag nederlands kunnen praten met Peter van de Berg en zijn vriendin Cassandra die ook allebei in Sydney zijn op het moment. Grappig hoe oude Veense schoolgenoten ineens opduiken aan de andere kant van de wereld. Het eerste halfuur was mijn Nederlands behoorlijk roestig maar daarna was het geen probleem meer! Daar bovenop kwam afgelopen zondag een Amsterdamse saxofonist bij ons logeren en weer kon ik Nederlands praten! Ik ben een beetje verwend deze week, echt tof. Ik weet niet hoe het met het weer zit in Holland maar hier daalde het kwik opeens naar 14-15 graden en dat was behoorlijk schokkend zelfs voor mij! Ik heb mijn truien tevoorschijn gehaald en als ik handschoenen had dan had ik die ook aangedaan.
Vandaag was het gelukkig weer warm en ben ik lekker gaan zwemmen met twee vrienden, er lagen alleen allemaal bluebottle kwallen op het strand en ik weigerde het water in te gaan bang om gestoken te worden. Alle australiers lachtten mij uit omdat ik zo bang was. Uiteindelijk ben ik op een stoere lifeguard afgestapt en heb gevraagd of het veilig was en hij zei dat ik best kon gaan zwemmen. En dus heb ik mijn angst overwonnen en ben ik de zee ingegaan. Ik ben echt zoooo trots op mezelf
Ook hebben lucian en ik een auto gekocht, of had ik dat al vermeld in een eerder blog? Anyhoe we zijn er heel blij mee en dit weekend gaan we lekker weer een keer naar The Blue Mountains. Later meer hierover.

mooie plaatjes

Alles staat in bloei en ik dacht laat ik mijn hollandsche medemens maar eens mee laten genieten van al dat moois. De paarse bomen zijn mijn favoriet, ze zijn echt zo mooi dieppaars! Ik wil er een mee naar huis nemen.

kokkerellen

Ahum, ik heb dus geprobeerd iets sinterklaas-achtigs te brouwen. Ik ben door het kookboek heen gegaan en mij leek Borstplaat een goed recept om mee te beginnen. Het is niet gigantisch fout gegaan, maar het smaakt niet helemaal als authentieke Borstplaat. Het smaakt meer naar een vreemde brok suiker met in de verte een vanille-smaakje. Maar ja ik heb het in ieder geval geprobeerd.
Mijn lieve vriendje Lucian heeft mij gisteravond mee uit eten genomen naar een heel leuk restaurantje in Darlinghurst. Bijna Barokke aankleding, heel veel zware stoffen en kelken als wijnglazen. Het menu zat in een oud boek geplakt, heel leuk allemaal. Ze hadden kameel op het menu staan, maar daar waren Lucian en ik dan net weer te arm voor helaas. En we hadden een Nederlandse serveerster!
Nu is Lucian braaf voor mij aan het koken, hij is de echte keukenprinses in dit huishouden.
Het is echt schijtweer momenteel hier, het lijkt wel herfst. Heel veel regen en wind. Toch is het nog steeds 18 graden ofzo. Alleen denken alle Australiers meteen dat dit winter is en dus lopen de meesten opeens in een winterjas rond en met een sjaal. Hahahah ik lach me kapot, slaat echt nergens op! Ik krijg ook heel vaak mensen in de winkel die op vakantie gaan naar Europa en die komen dan massaal bij ons thermo-ondergoed kopen. Hahaha. En ik knik dan natuurlijk gewillig Jaaaa! Ik weet dat het koud kan worden in de winter, maar thermo-ondergoed heeft er bij mij nooit aan te pas hoeven komen.

Bijna waren Lucian en ik dit weekend naar Melbourne gereden. Ik had me ingeschreven voor een auditie in Melbourne en werd meteen uitgenodigd om deze zondag langs te komen. Allemaal leuk en aardig maar Melbourne is hier 11 uur vandaan. Vliegen zou te duur worden dus zou Lucian zich opofferen en 11 uur heen rijden en 11 terug! Een leuke roadtrip met z'n tweeen. Later die dag werd ik teruggebeld dat ze momenteel toch niemand zouden aannemen en dat er nog meer audities komen begin januari en dat zou ik dan ruim van te voren horen. Dat is wat makkelijker plannen.
Lucian en ik vonden het wel heel jammer, we hadden ons erop verheugd. Nu moet ik gewoon werken op zondag...
Ik moet nog steeds ook een beetje wennen aan het nieuwe tijdsverschil, 8 uurtjes is te overzien, maar 10 uur is een wezenlijk verschil tussen dag en nacht.
Ik denk dat ik vandaag maar ga kokkerellen. Moeders heeft 'de smaak van december' naar mij opgestuurd dus ik ga vandaag proberen iets sinterklaasachtigs daaruit klaar te maken. In de hoop dat de lieve goede sint dit jaar misschien een omweggetje langs australie maakt. Ik zal rond vijf december ook wel extra hard moeten zingen bij mijn schoen anders hoort hij me niet. Hij is natuurlijk niet meer de jongste en een beetje doof, en die baard laat natuurlijk ook niet veel geluid door...

aaargh

computers zijn stom. Jammer dat we ze nodig hebben voor diverse dingen. Jammer dat ze ooit zijn uitgevonden. Dan weet je tenminste niet wat je mist en dan is het nooit irritant als ze niet doen wat jij wilt. Dit is een beetje een test by the way. Er is iets fout gegaan met het stukje wat ik zojuist geschreven heb over kraaien. Dit stukje blog mag daarom ook gewoon genegeerd worden. Bij voorbaat dank.

kraaien

Een vreemd natuurverschijnsel is mij ter oren gekomen. Bijna iedere dag schrik ik op uit mijn dagelijkse beslommeringen om angstvallig om mij heen te kijken waar dat rare geluid toch vandaan komt. Het klinkt een beetje als een schreeuwend kind of een enge man die verslaafd is aan helium. Een mysterie lieve mensen, een mysterie!
Na langdurig onderzoek en vele gespitste oren heb ik ontdekt wat het is dat mijn oor dwarszit. Kraaien.
En misschien komt het door het weer of omdat wij op zijn kop hangen, maar de kraaien klinken hier niet zoals thuis. Nu denk ik dat ik daar een verklaring voor heb, en hopelijk kan dit wetenschappelijk onderbouwd worden. Ik denk dat de kraaien in Nederland chronisch verkouden zijn, ze zijn schor en hun zang is meerdere tonen lager dan den Australischen Kraai. Offfff de kraaien hier zijn gewoon debiel, want ze kraaien niet ze roepen MAAAAAAAAAA! MAAAAAAAAAAA! en dat klinkt dan heel hoog en schel en hard. En het past niet bij ze, ze zijn groot en zwart en robuust.....vreemd land Australie....
Anyhoe vandaag is de dag dat ik mr. and mrs. Legge-Wilkinson ga ontmoeten, de grootouders van Lucian. Ze zijn speciaal naar Sydney afgereist vanuit Canberra omdat ze zo nieuwsgierig zijn naar mij. Ik vind het wel een beetje spannend, want uiteindelijk blijf ik toch een raar Nederlands meisje met vreemd krullend haar en een dikke kont. Maar ik zal jullie niet verder vervelen met mijn onzekerheden. Ja grootouders dus, leuk, gezellig, en ik hoop dat ik een goede indruk maak!
het verslag van deze spannende dag volgt later!