Mardi Gras

Voor ik naar Australie vertrok heb ik mij natuurlijk een beetje verdiept in sydney's culturele evenementen. Mardi Gras trok natuurlijk meteen de aandacht van dit theatermeisje. Ooit begonnen als een demonstratie mars tegen de regering en nu uitgegroeid tot een 4 weken lang festival. Begin jaren tachtig weigerde de regering het bestaan van homoseksuelen toe te geven of te legaliseren. Daarom is toen de eerste protestmars georganiseerd die vervolgens na een paar minuten door de politie verstoord werd. Maar ze bleven vechten en het jaar erop werd er weer een mars georganiseerd, wederom verstoord door de politie. Na een aantal jaar kon de regering er niet meer omheen en werd het legaal om homo te zijn. Nu is Mardi Gras een parade om vrijheid te vieren als mens welke geaardheid dan ook. En ieder jaar word het extravaganter en groter. Grote praalwagens met homo's in bontgekleurde strings en schuddende billen tot de Dikes on Bikes een stoet van lesbiennes op Harley's. Er was zelfs een delegatie van de Mature Gay Society een groep homo's op leeftijd die nog steeds halfnaakt meeliepen, heel vermakelijk en nee niet heel smakelijk. Er hing echt een goede sfeer en het publiek is heel enthousiast ookal bestaat de meerderheid uit doorsnee hetero's. Het was wel een beetje druk en dat is niet echt handig met een zwangere buik. Daarom hebben we de parade uiteindelijk op een groot scherm moeten bekijken omdat er geen doorkomen aan was, maar dat was ook leuk. Mijn missie is om ook een keer mee te lopen met mijn homo-vrienden die ik nog niet gemaakt heb.
Afgelopen weekend was het beide dagen 38 graden, vies warm. Gisteravond ontstond er daardoor een enorme onweersstorm, heb echt nog nooit zulke harde onweer meegemaakt. Ik was bij een optreden van Lucian en terwijl ik buiten naar de bliksem aan het kijken was sloeg hij in 200 meter verderop. Echt een oorverdovende knal! Blijft toch altijd een beetje eng onweer...